آیا خواهان برخورداری از همه ی عطایای خداوند که منحصرا برای شما در نظر گرفته شده است، هستید؟
با شناختی که نسبت به خود دارید بگویید، آیا می توانید تنها با تکیه بر خود به خواسته های تان دست یابید؟
با بررسی اجمالی از کلیت کیفیت زندگی حال حاضر خود، بگویید آیا توانسته اید به یک رضایتمندی نسبی برسید؟
آیا برای دستیابی به اهداف خود برنامهریزی و به سمت اجرای آن حرکت کرده اید؟
به نظر شما خداوند با سعه صدر منتظر رسیدن ما به خواسته ها و آرزوهای مان در بالاترین سطح ایده ال خود است؟
آیا همواره محرک، مشوق و امیددهنده ی خود هستید و یا به طور مدام با کوچکترین مشکل، شخصیت خود را سرکوب و یادآور ناتوان بودن در حل آنها می شوید؟
آیا جهان پیرامون خود را مملو از فراوانی و وفور نعمت می دانید و یا افکار شما حول محور کمبودها می چرخد؟
به چه میزان شوق درونی برای ادامه دار بودن زندگی، که از اعماق وجود قلیان می کند را در خود احساس می کنید؟
آیا به این درک واقف شده اید که(به هر میزان برای مرتفع سازی و توسعه ی زندگیم رشد کنم، به پیشروی جهان رو به صعود کمک می شود)؟
آیا رویکرد شما نسبت به مردم دنیا موافق و آنها را کمک کننده وحمایتگر می دانید و یا مخالف با این نوع نگرش، عمل می کنید؟
آیا برای شروع فعالیت جدید از خود انگیزه و رغبت نشان می دهید؟
آیا به یکنواختی و یک جا نشینی عادت کرده، و این سبک جدید را به عنوان متد زندگی خود پذیرفته اید و یا برای ایجاد تغییر مثبت، هر چند کوچک در تلاش هستید؟
تا چه حد به این نیروی پنهانی که از شما حمایت و پشتیبانی می کند اعتماد دارید؟
آیا توجهات تان به نکات قوّت شخصیتی و مهارتی خود است و یا به ضعف ها و سستی های تان چسبیده اید؟
آیا با دیدن نشانه ها و معجزات بعد از عمل به قوانین کیهانی در زندگی خود، آنها را تأیید و در نتیجه به این باور رسیده اید که این نیرو جواب می دهد؟
آیا جهت توجهات شما تمایل به نقاط قوّت، توانمندی ها و دستاوردهایتان دارد و یا نگاه تان بر ضعف و نا به سامانی های خود متمرکز است؟
آیا به این قطعیت رسیده اید که دنیا براساس قوانینی محکم برپاست و این قوانین در رسیدن به خواسته های مان به ما کمک می کنند؟
آیا شهامت داشتن آرزو و دنبال کردن خواسته های تان تا رسیدن به مرحله ی بهره بردازی، را در خود می بینید؟
آیا خوشبینانه با رخدادها زندگی تان روبه رو می شوید؟
به چه میزان خداوند را مرکز دستیابی به امیدواری و نهایت خوشبختی می دانید؟
تا چه حدی خود را لایق کسب حد اکثری تجربیات فرح بخش در زمین می دانید؟
میزان امیدواری ما به مقدار سپاسگزار بودن مان از خداوند وابسته است، آیا در زندگی خود شکرگزار داشته های تان هستید؟
آیا با گشاده رویی به استقبال تجربیات جدید در زندگی تان می روید؟
ارزیابی میزان امیدواری
به شما تبریک میگم» شما از میزان امیدواری بالایی برخوردار هستید»
با وجود این درصد فوقالعاده ای از امیدواری ،شما امید به خداوند را در خود پرورش داده اید و نسبت به توانمندی هایتان به خودباوری رسیده و می توانید به راحتی به اهداف تان جامعه عمل بپوشانید. شما یک شخصیت امیدوار و مثبت بین هستید، و نسبت به دنیای اطراف خود به باورهای سازنده ای رسیده اید.قطعا جهان به افکار و فرکانس قدرتمند شما پاسخ موافق خواهد داد.
روحیه ی شما سرزنده و شاداب است و برای گردش رو به رشد جهان، مفید و کارآمد هستید. امیدواری ستون و پایه ی رسیدن انسان به خوشبختی است.
امید به خداوند، امید به خود و امید به جهان پیرامون خود
از این گنج درونی تان محافظت کنید و با توجه به بهبودها، دستاوردها و معجزات در زندگیتان آن را تقویت کنید.
میانگین امیدواری شما در حد معمول است
شما از میزان امیدواری متوسطی برخوردار هستید که این مرز میتواند شما را به سمت خوشبختی حقیقی رسانده و یا از رده خارج کند و تا مرز نابودی تان بکشاند، و اما اگر درحد معمول به سکون برسید، در زندگیتان به طور محدودی می توانید به اهداف و برنامه هایی که برای خود طراحی کرده اید برسید.
این نوید را به شما می دهم که می توانید با ساخت باورهای درست هم جهت با آمال و آرزوهایتان، میزان امیدواری خود را افزایش بدهید.
به هر مقدار که درصد این احساس در شما فزونی می یابد، به انگیزه و شوق شما برای حرکت افزوده می شود و این انرژی، پای حرکت می شود به سوی خواسته هایتان
این نیروی قدرتمند که جهان هستی را خلق کرده، مستقیماً انرژی درونی شما را دریافت میکند، انرژی که می گوید به چه میزان به خداوند به خود و به دنیای زیبا دید مثبت دارید مشتاق هستید و که برای بهبود آن آستین ها را بالا بزنید.
بنابراین با اشتیاق و شکرگزاری این احساس و فرکانس را در خود افزایش دهید.
با عرض تأسف، پاسخ ارزیابی شما در تشخیص میزان امیدواریتان، نگران کننده است.
شما در حال حاضر در ناامیدی به سر می برید! و این احساس بازدارنده، مانع حرکت تان در همه ی جهات خواهد شد .احساس ناامیدی مانند زنجیرهایی محکم به پای فرد ناامید می پیچد ،ومانع حرکت آن به سمت خواسته ها و آمالش می شود.
ناامیدی یک نه بزرگ است که در نطفه خفه می کند و هیچ هدفی با ناامیدی به سرانجام نخواهد رسید.
پشنهاد من به شما:
الف)تلاش برای رسیدن به شناخت بهتری از خداوند
ب)توجه به توانمندی ها و نقاط قوّت خود
پ)تغییر دیدگاه نسبت به دنیای اطراف و باور به آفرینش بی حساب مواهب خداوند.
خبر خوب این است که می توانید با ساخت باورهای درست و تغییر جهت نگاه تان به زندگی، میزان احساس امیدواری را در خود بالا ببرید و با هر درصد حسی که در شما به سمت موافق تغییر می کند، شاهد معجزات و باز شدن دروازه هایی از عطایایش خواهیدبود.